
طرح دیدگاههای اقتصادی دکتر سعید جلیلی در مناظره اول
سوال اول: مشکل اشتغال را چگونه و تا چه اندازه و در چه مدتی در دولت خود مهار خواهید کرد؟
جلیلی: امروز بیکاری یکی از مهمترین موضوعات کشور است. رشد جمعیتی ما به دوران نیاز به کارش رسیده و به نظر میرسد در این مساله باید دو بخش را مورد نظر قرار داد؛ حمایت از تولید، که باید به ظرفیت بخشهای کشاورزی و دانشبنیان که اگر با صنعت ارتباط برقرار کند مشاغل زیادی به وجود میآید توجه کرد. ما مزیتهای نسبی در نفت و گاز ، فنآوری اطلاعات و فولاد داریم که اگر به آنها توجه شود میتوان اقدامات قوی و موثری در اشتغال انجام داد. اشتغال باید در تولید باشد و این تولید مبتنی بر رقابت و کیفیت بیشتر باشد. در صنایع دستی هم مزیتهایی داریم که میتوانند شغل ایجاد کنند تا بتوان برای سرمایهگذاری در اشتغال و تشویق به سرمایهگذاری از آنها استفاده کرد.
سوال دوم: نگاه و برنامه شما برای نظام تصمیمگیری کشور و تعامل با سایر قوا و نهادهای نظارتی کشور چیست؟
جلیلی: ما وقتی میتوانیم تصمیم صحیح اقتصادی داشته باشیم که این تصمیم مبتنی بر گفتمان نظام و انقلاب باشند زیرا باور مردم این است که با این گفتمان به پیشرفت میرسیم. مبانی نظری برنامه چهارم توسعه در زمان آقای عارف مخالف این بود و نمیتواند پیشرفتی برای این کشور داشته باشد. چرا بحث جناحی مطرح میشود؟ ما 75 میلیون جمعیت داریم و در تصمیمگیریها مردم، کارشناسان و دولتیها دخیل هستند. مثلا در موضوع کشاورزی میتوان از مردم سوال کرد که چه نکاتی دارند، بعد کارشناسان و بعد دولتیها به این سوال پاسخ میدهند. نکته دیگر، هماهنگی در خود دولت است. این ظرفیت باید در دولت و شوراهایی که وجود دارد ایجاد شود. در حال حاضر 40 شورا در بدنه دولت داریم اما باید اینها با یک آهنگ باشند و ساز جدایی نواخته نشود. همچنین در دولت و وزارتخانهها هم نباید اختلافی باشد و در همه اینها قانون باید مبنا قرار گیرد.
سوال سوم: برنامه دولت شما برای تامین مسکن و مهار قیمت آن چیست؟
جلیلی: در بخش مسکن دو تقاضا داریم؛ یکی تقاضای مصرفی است یعنی همان تقاضای واقعی. ما در سال حدود 850 هزار ازدواج داریم و این ازدواجها به مسکن نیاز دارند که باید به این نیاز پاسخ داده شود، به نظر من مسکن مهر پاسخی به این نیاز است، درست است و باید ادامه پیدا کند. اصلاحاتی نیز باید در بافتهای فرسوده صورت بگیرد و نوسازی انجام بگیرد از تقاضای واقعی هستند اما تقاضای دیگر وجود دارد که ناشی از بورسبازی است که از نگاههای سوداگرایانه است. شخص به خاطر حفظ پولش در مسکن سرمایهگذاری میکند که یک دلیلش بحث تورم است که به خاطر حفظ ارزش پول در زمین سرمایهگذاری میکند. اگر نتوانیم در این زمینه یک سیاستهای اساسی داشته باشیم هر چقدر هم همچون مسکن مهر تولید کنیم در موضوع قیمت مسکن که یک فشار اساسی را به طبقات اجتماع میآورد نمیتوانیم موفق باشیم لذا باید حل تورم و بحث حل موضوع اصلاح نظام مالیاتی که چقدر میتواند در بحث مسکن مورد توجه قرار بگیرد. اینکه چگونه سرمایههای سرگردان در بخش تولید مدیریت شود. اینکه قیمت سود مورد توقع سازنده مدیریت شود از بحثهای اساسی است که باید در بحث مسکن باید به آن توجه لازم شود.
سوال چهارم: برنامه دولت شما برای گسترش و اندازهگیری عدالت اقتصادی چه خواهد بود؟
جلیلی: ما باید عدالت را مقدم بر پیشرفت اصل بدانیم و ما اگر توانستیم عدالت را محقق کنیم و به تمام ظرفیتهای مردم و آحاد کشور فرصت بروز استعدادهایشان را بدهیم، به دنبال آن پیشرفت نیز ایجاد میشود. عدالت باید به شکل ساختاری و نهادینه شکل گیرد نه اینکه با حرکتهای مقطعی و یا در ارتباط با موضوعات مشخص صورت بگیرد. اول از همه عدالت باید در تخصیص منابع از جمله منابع اولیه، چه منابع ارزی و پولی و ... صورت بگیرد و وقتی این منابع تخصیص داده شد، باید دید که ساختار ما چگونه این کار را انجام میدهد. در بحث تولید و بهرهبرداری از سهم تولید نیز باید دید که منافع تولید چگونه تقسیم میشود و این موضوع نیز به تحقق عدالت ساختاری کمک میکند.
سوال پنجم: برنامه دولت شما برای مواجهه با کاهش درآمدهای نفتی در اولین سال دولت آتی چیست؟
جلیلی: یکی از بحثهای مهم این است که ما این موضوع را یک فرصت بدانیم یا تهدید که به نظر میرسد باید آن را یک فرصت بدانیم. هر چقدر وابستگی به نفت کاهش پیدا کند، این یک فرصت است و به نسبت آن میتوانیم از دیگر ظرفیتها چه در حوزه نرمافزاری و سختافزاری استفاده کنیم. ما مزیتهای نسبی در دیگر حوزهها نیز داریم، از جمله بحث ترانزیت که ما باید از ظرفیت حداکثری در ارتباط با آن استفاده کنیم و حتی میتوانیم بیش از درآمد نفت در اینگونه حوزهها درآمدزایی داشته باشیم. از طرف دیگر میتوانیم از خامفروشی جلوگیری کرده و از ارزش افزوده محصولات ناشی از نفت استفاده کنیم و استفاده از ارزش افزوده این محصولات موجب افزایش درآمد ارزی میشود که این درآمد قابل مقایسه با خامفروشی نیست. از طرف دیگر باید از واردات غیرضروری نیز جلوگیری کنیم حتی در مورد برخی از کالاهای اساسی مانند گندم و برنج که به راحتی میتوان در داخل کشور تولید کرد.
سوال ششم: برنامه شما برای تقویت تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی چیست؟
جلیلی: بحث من هم این است که ما تولید ملی را مهم بدانیم. در دولتهای قبلی این بحث مطرح میشد که زمانی به تولید توجه بکنیم که صرفه اقتصادی وجود داشته باشد، حتی اگر بیاییم از کالای خارجی که در رقابت با کالای داخلی وجود دارد، حمایت کنیم، امر صحیحی است و حتی در رسانه ملی نیز تبلیغ میتواند صورت گیرد. طبیعی است که در این صورت تولید ملی لطمه میخورد نه تنها این نگاه نباید وجود داشته باشد بلکه باید سعی کنیم تا جایی که امکان دارد از تولید داخلی حمایت کنیم. در واقع برای تولیدکننده داخلی فرجام و پایان کار را مشخص کنیم اگر فرجام تولید مشخص باشد، ظرفیت زیادی برای تولید ایجاد شده و تولیدکنندگان انگیزه پیدا میکنند.
سوال هفتم: گام دوم قانون هدفمندی یارانهها را چگونه و با چه تدابیری اجرا میکنید؟
سعید جلیلی: هدفمندی یارانهها امروز یک قانون است و باید به خوبی اجرا شود. برخی موضوعاتی که ما مطرح میکنیم مثل حمایت از تولید و مبارزه با تورم در دولتهای قبلی هم مطرح شده اما موفقیت نبوده است یا قانون هدفمندی یارانهها موضوعی بوده که همه روی آن وفاق داشتند اما چرا در اجرا دچار مشکل شد. اولین کار برای هر سیاست اقتصادی که ما میخواهیم دنبال کنیم این است که اگر به ساختار اجرایی دولت توجه نکنیم هر سیاست خوبی در عمل موفق نخواهد شد.اگر دولت را به یک ماشین تشبیه کنیم هر سیاستی که بگوید این طرف یا آن طرف برو، اما وقتی ماشین راه نیفتد و سرعت لازم را نداشته باشد بهترین قانون هم دچار مشکل میشود. حمایت از تولید موضوعی است که مورد وفاق همه است اما این ساختار این ظرفیت را ندارد و سازوکارها خوب تعریف نشده است. مهمترین بحث این است که ساختار دولت باید به گونهای تعریف شود که اولا خودش برای مردم و اجرای طرحهای خوب مانع نباشد بلکه تقویتکننده و مشوق باشد تا ظرفیتهای دیگر به کار گرفته شود. در سیاستهای مختلف و قوانین خوب مثل مبارزه با تورم، ایجاد اشتغال و هدفمندی اگر ماشین دولت متناسب تعریف نشود این قوانین هم به خوبی اجرا نمیشود. در هدفمندی یارانهها بحث اساسی این بود که یارانهها هدفمند شود و در جهت صحیحی مدیریت شود.
ما باید ساختار اقتصادی کشور را درست کنیم و تا ساختار اداری درست نشود، این نقدینگی وجود خواهد داشت. البته نقدینگیهای زیادی مشابه هدفمند کردن یارانهها در کشور وجود دارد که جمع نشدهاند از جمله نقدینگی که از بابت معوقات بانکی که حدود 70 هزار میلیارد تومان است وجود دارد که عمده این معوقات در دست تعدادی است.
هدفمندی یارانهها بر اساس منطق صحیح صورت گرفت و اکنون قانون شده است و نباید به آن دیدگاه سیاسی داشت و باید ادامه پیدا کند مرحله دوم آن نیز باید انجام شود و این قانون یک ظرفیت خوبی در جهت عدالت است. قبلا کالاها ارزانتر داده میشد و هرکس بیشتر مصرف میکرد یارانه میگرفت و اکنون با قانون هدفمند کردن یارانهها تلاش شد که عدالت ایجاد شود و من معتقدم که یک منطق درست داشت البته باید درست اجرا شود، از جمله در بخش حمایت از تولید و کشاورزی و باید ساختار اقتصادی کشور، سازوکار حاکم بر آن را متناسب با این موضوع به پیش ببریم تا جواب دهد.
سوال هشتم: برنامه عملی دولت شما برای مهار گرانی و تورم چیست؟
جلیلی: در بحث تورم آنچه تحت عنوان مالیات تورمی از آن یاد میشود، موضوعی است که مردم بیشترین رنج را از آن میبرند و توده مردم آن را پرداخت میکنند و باید از آن جلوگیری کرد. مهمترین بحث این است که به دنبال راهحل ساختاری باشیم نه مقطعی، زیرا تورمی که به شکل ساختاری بروز میکند، میتواند روی زندگی مردم تاثیر بگذارد. در بحث افزایش نقدینگی اگر به موقع مدیریت کنیم و نقدینگی را در مسیر درست قرار دهیم، نتیجه بسیار متفاوت است تا اینکه بگذاریم نقدینگی در بازار کاذب جولان دهد. نقدینگی در ساختار اداری هم موضوع قابل توجهی است. وقتی ما برای یک پروژه چند برابر پول قرار میدهیم در حالی که با یک پنجم میشود آن را اجرا کرد، همین افزایش نقدینگی و ایجاد تورم، لذا باید عدالت ساختاری داشته باشیم و با تورم ساختاری برخورد کنیم.
جلیلی: اگر در یک دقیقه بخواهم جمعبندی کنم، اینکه نه تنها برای رفع مشکلات بلکه برای پیشرفت و آنچه که حماسه اقتصادی بیان شد، باید برنامهریزی داشته باشیم و این کار ممکن است و عزم جدی میخواهد. اینکه تمام ظرفیتهای کشور در سختافزاری و نرمافزاری استفاده شده و مردم عادلانه از این فرصتها بهره ببرند لذا آزاد شدن تمام ظرفیتها در پرتوی دو موضوع میتواند کمککننده باشد. نخست اینکه الگو و بحثی را باید بر مبنای الگوی اسلامی - ایرانی دنبال کنیم. دوم اینکه مردم نقش اساسی داشته باشند، نه اینکه فرصتها شانسی باشد. اما این کار چگونه محقق میشود؟ زمانی که ماشین و ساختار دولت این توانمندی را داشته باشد که مانع بروز و حضور مردم نشود و خود نیز کمک کند که به سرعت مسائل پیش رفته و در بخش اقتصاد اثرگذار بوده و پیشرفت لازم را داشته باشد.
نظرات شما عزیزان: